طراحی و ساخت ابزار میزان و نگرش به استفاده از شبکه‌های اجتماعی و بررسی رابطۀ آن با عملکرد تحصیلی

هدف این پژوهش ساخت و اعتباریابی مقیاس میزان و نگرش به استفاده از شبکه‌های اجتماعی، و ارتباط آن با عملکرد تحصیلی بود. بدین منظور تعداد ۳50 نفر (۱87 دختر و 163 پسر) از دانش‌آموزان مقطع سوم دبیرستان منطقه پنج شهر تهران که به روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شده بودند، به پرسش‌نامه محقق ساخته میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی جواب دادند. داده‌های به دست آمده از طریق تحلیل عاملی اکتشافی با روش مؤلفه اصلی و چرخش واریماکس، ضریب آلفای کرانباخ و همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس تحلیل گردید. در مرحلۀ ساخت مقیاس، پس از تأیید روایی صوری، روایی محتوایی، تحلیل اکتشافی با روش مؤلفۀ اصلی و چرخش واریماکس، ابزار نهایی 30 سؤال شده که منجر به استخراج دو عامل نگرش به استفاده از شبکه‌های اجتماعی و میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی گردید. اعتبار مقیاس از طریق ضریب آلفای کرانباخ برای خرده مقیاس نگرش به استفاده از شبکه‌های اجتماعی 81/0 و برای میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی 88/0 و برای کل مقیاس نیز 91/0 به دست آمد. عملکرد تحصیلی به عنوان روشی برای اعتبار همگرا در نظر گرفته شد. نتایج رگرسیون نشان داد که میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی توانست 18/0 از واریانس عملکرد تحصیلی را پیش‌بینی کند. نتایج به دست آمده نشان داد که مقیاس میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار است و میزان و نگرش به استفاده از این گونه شبکه‌ها در دانش‌آموزان، نقش تعیین کننده در عملکرد تحصیلی آنها دارد.